การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ  พัฒนาผลิตภัณฑ์จากเศษผ้าซิ่นคั่นฝ้ายของกลุ่มทอผ้าพื้นบ้าน  ตำบลบ้านติ้ว  อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์   และความพึงพอใจของผู้บริโภค   ที่มีต่อผลิตภัณฑ์จากเศษผ้าซิ่นคั่นฝ้ายของกลุ่มทอผ้าพื้นบ้าน  ตำบลบ้านติ้ว  อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ โดยมีกลุ่มเป้าหมายคือ นักท่องเที่ยวที่เข้ามาเที่ยวในถนนคนเดินไทหล่ม จำนวน 200 คน ผลการวิจัยพบว่า นักท่องเที่ยวต้องการให้พัฒนาผลิตภัณฑ์จากเศษผ้าซิ่นคั่นฝ้ายในด้านรูปแบบของผลิตภัณฑ์ประเภทของใช้ ได้แก่ หมอนอิง และกล่องกระดาษทิชชู และผลิตภัณฑ์ประเภทของที่ระลึก / ของชำร่วย  ได้แก่  ซองใส่โทรศัพท์มือถือ  และกระเป๋าถือ โดยผลิตภัณฑ์จากเศษผ้าซิ่นคั่นฝ้ายนั้น ต้องมีสีดั้งเดิม นักท่องเที่ยวมีความพึงพอใจในภาพรวมต่อการพัฒนาผลิตภัณฑ์ จากเศษผ้าซิ่นคั่นฝ้ายของกลุ่มทอผ้าพื้นบ้านตำบลบ้านติ้ว อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ ทั้ง 2 ประเภท  อยู่ในระดับมากที่สุด  ( = 4.24)  ผลการศึกษายังพบว่า  สมาชิกของกลุ่มทอผ้าพื้นบ้าน  ตำบลบ้านติ้ว  สามารถผลิตชิ้นงาน  และเข้าใจกระบวนการผลิตชิ้นงานทุกขั้นตอน  และสามารถคำนวณกำไรต้นทุน   ตั้งราคาขายสินค้า   สามารถประชาสัมพันธ์ผลิตภัณฑ์ของกลุ่ม เพื่อจำหน่ายทั้งผ่านช่องทางออนไลน์และออฟไลน์ได้